การแบ่งยุคสมัยทางประวัติศาสตร์ (ม.1)

การแบ่งยุคสมัยทางประวัติศาสตร์

นักวิชาการส่วนใหญ่แบ่งยุคสมัยทางประวัติศาสตร์ออกเป็นสองยุคคือ

            1. สมัยก่อนประวัติศาสตร์ สังคมนั้นยังไม่มีตัวอักษรและตัวหนังสือเพื่อบอกเรื่องราว

            2. สมัยประวัติศาสตร์ สังคมนั้นมีการใช้ตัวอักษรและตัวหนังสือเพื่อบอกเรื่องราว

สมัยกึ่งก่อนประวัติศาสตร์

องค์การศึกษา วิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ<UNESCO> กำหนดให้มีสมัยกึ่งก่อนประวัติศาสตร์ หมายถึงช่วงเวลาที่สังคมนั้นยังไม่รู้จักตัวอักษร แต่สามารถศึกษาเรื่องราวได้จากหลักฐานลายลักษณ์อักษรที่คนต่างถิ่นบันทึกไว้

สมัยก่อนประวัติศาสตร์

แบ่งตามพัฒนาการทางเศรษฐกิจและสังคมมนุษย์

สังคมล่าสัตว์	สังคมเกษตรกรรม	สังคมเมือง
500,000-6,000ปี	6,000-2,500ปี	2,500ปี
ล่าสัตว์ ประมง หาของป่า	เริ่มการเกษตรกรรม และกสิกรรม	มีการติดต่อค้าขายกันระหว่างเมือง
เร่ร่อน อยู่กันเป็นครอบครัว	ชุมชนที่มีผู้นำ แบ่งงานกันทำ	หลายๆชุมชน รวมตัวกันเป็นเมือง

แบ่งตามเทคโนโลยีเครื่องมือเครื่องใช้

1. ยุคหิน

ยุคหินเก่า	ยุคหินกลาง	ยุคหินใหม่
500,000-10,000ปี	10,000-6,000ปี	6,000-4,000ปี
เครื่องมือหินกะเทาะที่ทำขึ้นมาหยาบๆ วาดผนังถ้ำ	เครื่องมือประณีตขึ้น เครื่องปั้นดินเผาผิวเรียบ	ใช้เครื่องมือหินขัด เครื่องประดับ
เร่ร่อน ล่าสัตว์ จับปลา หาของป่า	เหมือนหินเก่าแต่เริ่มมีชุมชนเล็กๆ	เริ่มเพาะปลูกเลี้ยงสัตว์ ตั้งถิ่นฐานถาวร

2. ยุคโลหะ

ยุคสำริด	ยุคเหล็ก
4,000-2,500ปี	2,500-1,500ปี
เครื่องมือเครื่องใช้ทำด้วย สำริด(ทองแดง+ดีบุก)	ถลุงเหล็กมาใช้ทำเครื่องมือต่างๆ โดยเฉพาะอาวุธ
สังคมเกษตรกรรม เริ่มค้าขายระหว่างเมือง	สังคมเกษตรกรรม มีเมืองศูนย์กลางการค้า

ระบบเศรษฐกิจ (ม.5)

ระบบเศรษฐกิจ

กระบวนการทางเศรษฐกิจที่เกิดจากความร่วมมือกันของมนุษย์ในการสร้างและใช้ทรัพยากรเพื่อตอบสนองความต้องการระหว่างกันของสมาชิกในสังคมที่มีการปฏิบัติที่คล้ายคลึงกัน

ทุนนิยม (Capitalism)

สังคมนิยม (Socialism)

แบบผสม (Mixed Economy)

เกณฑ์ในการพิจารณา

รูปแบบ เกณฑ์	ทุนนิยม	สังคมนิยม	แบบผสม
เจ้าของปัจจัยการผลิต	เอกชน	รัฐ	เอกชนและชุมชน
ผู้กำหนดราคาสินค้า	กลไกราคา	รัฐ	กลไกราคา+รัฐ
บทบาทของเอกชน	100 %	0 %	ประมาณ 80 %
บทบาทของรัฐบาล	0 %	100 %	ประมาณ 20 %

ลักษณะสำคัญ

ทุนนิยม	สังคมนิยม	แบบผสม
เอกชนมีเสรีภาพในการประกอบกิจกรรมทางเศรษฐกิจ	รัฐดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจทุกรูปแบบ	เอกชนมีเสรีภาพในการประกอบกิจกรรมทางเศรษฐกิจ
เอกชนการแข่งขันสูง	ไม่มีการแข่งขัน	มีการแข่งขัน
กำไรเป็นแรงจูงใจในการผลิต	กำไรทั้งหมดเป็นของรัฐ	รัฐประกอบกิจการในรูปแบบรัฐวิสาหกิจ
ไม่มีการวางแผนจากส่วนกลาง	ทั้งหมดเกิดจากการวางแผนจากส่วนกลาง	มีการแทรกแซงจากส่วนกลาง

ข้อดี

ทุนนิยม	สังคมนิยม	แบบผสม
Jเกิดแรงจูงใจ Jคุณภาพสินค้าดีขึ้น Jเสรีภาพในการใช้ทรัพยากร Jผู้บริโภคมีทางเลือก	Jประชาชนได้รับสวัสดิการ Jมีการจัดสรรทรัพยากร Jมีการกระจายรายได้ Jไม่มีการผูกขาด Jความผันผวนทางเศรษฐกิจน้อย	Jปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ได้ดี Jรายได้ถูกเฉลี่ยตามความสามารถ Jสินค้ามีให้เลือกและมีคุณภาพ Jรัฐจัดสาธารณูปโภคให้

ข้อเสีย

ทุนนิยม	สังคมนิยม	แบบผสม
Jกระจายรายได้ไม่เท่าเทียม Jยุ่งยากเมื่อเกิดวิกฤติการณ์ Jเกิดการผูกขาดและกดค่าแรง	Jการวางแผนไม่ดี Jขาดแรงจูงใจ Jขาดตัวเลือก	Jแรงจูงใจลดจากนโยบายของรัฐ Jประสิทธิภาพในการพัฒนาน้อย Jปฏิบัติให้เกิดประสิทธิภาพยาก Jรัฐวิสาหกิจเช้าชามเย็นชาม