การแบ่งยุคสมัยทางประวัติศาสตร์ (ม.1)

การแบ่งยุคสมัยทางประวัติศาสตร์

นักวิชาการส่วนใหญ่แบ่งยุคสมัยทางประวัติศาสตร์ออกเป็นสองยุคคือ

            1. สมัยก่อนประวัติศาสตร์ สังคมนั้นยังไม่มีตัวอักษรและตัวหนังสือเพื่อบอกเรื่องราว

            2. สมัยประวัติศาสตร์ สังคมนั้นมีการใช้ตัวอักษรและตัวหนังสือเพื่อบอกเรื่องราว

สมัยกึ่งก่อนประวัติศาสตร์

องค์การศึกษา วิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ<UNESCO> กำหนดให้มีสมัยกึ่งก่อนประวัติศาสตร์ หมายถึงช่วงเวลาที่สังคมนั้นยังไม่รู้จักตัวอักษร แต่สามารถศึกษาเรื่องราวได้จากหลักฐานลายลักษณ์อักษรที่คนต่างถิ่นบันทึกไว้

สมัยก่อนประวัติศาสตร์

แบ่งตามพัฒนาการทางเศรษฐกิจและสังคมมนุษย์

สังคมล่าสัตว์	สังคมเกษตรกรรม	สังคมเมือง
500,000-6,000ปี	6,000-2,500ปี	2,500ปี
ล่าสัตว์ ประมง หาของป่า	เริ่มการเกษตรกรรม และกสิกรรม	มีการติดต่อค้าขายกันระหว่างเมือง
เร่ร่อน อยู่กันเป็นครอบครัว	ชุมชนที่มีผู้นำ แบ่งงานกันทำ	หลายๆชุมชน รวมตัวกันเป็นเมือง

แบ่งตามเทคโนโลยีเครื่องมือเครื่องใช้

1. ยุคหิน

ยุคหินเก่า	ยุคหินกลาง	ยุคหินใหม่
500,000-10,000ปี	10,000-6,000ปี	6,000-4,000ปี
เครื่องมือหินกะเทาะที่ทำขึ้นมาหยาบๆ วาดผนังถ้ำ	เครื่องมือประณีตขึ้น เครื่องปั้นดินเผาผิวเรียบ	ใช้เครื่องมือหินขัด เครื่องประดับ
เร่ร่อน ล่าสัตว์ จับปลา หาของป่า	เหมือนหินเก่าแต่เริ่มมีชุมชนเล็กๆ	เริ่มเพาะปลูกเลี้ยงสัตว์ ตั้งถิ่นฐานถาวร

2. ยุคโลหะ

ยุคสำริด	ยุคเหล็ก
4,000-2,500ปี	2,500-1,500ปี
เครื่องมือเครื่องใช้ทำด้วย สำริด(ทองแดง+ดีบุก)	ถลุงเหล็กมาใช้ทำเครื่องมือต่างๆ โดยเฉพาะอาวุธ
สังคมเกษตรกรรม เริ่มค้าขายระหว่างเมือง	สังคมเกษตรกรรม มีเมืองศูนย์กลางการค้า